Pyer Bulez

Pyer Bulez
fr. Pierre Louis Joseph Boulez
Pyer Bulez 1968-ci ildə
Ümumi məlumatlar
Doğum adı	Pierre Louis Joseph Boulez
Doğum tarixi	26 mart 1925
Doğum yeri	Montbrizon, Fransa
Vəfat tarixi	5 yanvar 2016 (90 yaşında)
Vəfat yeri	Baden-Baden, Almaniya
Vətəndaşlığı	Fransa
Milliyyəti	fransız
Musiqiçi məlumatları
Fəaliyyəti	fransız bəstəkarı, dirijor, pedaqoq, musiqi nəzəriyyəçisi, musiqi yazıçısı
Fəaliyyət illəri	1945-2015
Janr	Müasir musiqi
Musiqi aləti	fortepiano
Albom şirkətləri	Doyçe Qrammofon[d]
Təhsili	Paris Konservatoriyası
Üzvlüyü	ADR İncəsənət Akademiyası[d], Berlin İncəsənət Akademiyası[d], Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyası, Bavariya İncəsənət Akademiyası[d], Amerika İncəsənət və Ədəbiyyat Akademiyası[d]
Mükafatları
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Pyer Bulez (d. 26.3.1925, Luara departamenti, Monbrizon) — fransız bəstəkarı, dirijor, pedaqoq, musiqi nəzəriyyəçisi, musiqi yazıçısı.

Həyatı

1942–45-ci illərdə Paris konservatoriyasında O. Messianın yanında (harmoniya) oxumuş A. Voraburdan (kontrapunkt) özəl dərslər almışdır. Darmştadt beynəlxalq musiqi institunda (1954–65, fasilələrlə), Bazel Musiqi Akademiyasında (1960–63-cü illərdə professor), Harvard Universitetində (1963) kompozisiyadan dərs demişdir.

Fəaliyyəti

İlkin fəaliyyəti

“Domaine musical” cəmiyyətinin müasir və qədim musiqi konsertlərinin (1954–67, Paris) dirijoru olmuşdur; öz əsərlərini ifa etmişdir; 20-ci əsr bəstəkarlarının (xüsusən də İ.F. Stravinski, A. Vebern, A. Berq və Messianın) əsərlərinin interpretasiyası ilə məşhurlaşmışdır. 1970-ci illərin əvvəllərindən klassikanı da ifa etmişdir (R. Vaqnerin “Nibelunq üzüyü” opera tetralogiyasının dirijoru, Bayroyt, 1976). 1971–74-cü illərdə Bi-Bi-Si simfonik, 1971–77-ci illərdə Nyu-York filarmonik orkestrlərinin baş dirijoru olmuşdur.

Peşəkar fəaliyyəti

Dodekafoniyadan elektron musiqiyə qədər bəstəkarlığın ən yeni texnikalarından istifadə etmişdir. 18 solist üçün “X polifoniyası” (1951), 2 fp. üçün “Strukturlar” (1-ci dəftər – 1952, 2-ci dəftər – 1961) total serializm texnikasında yazılmışdır. Kontralto və instrumental ansambl üçün yazdığı “Ustasız çəkic” (1955) əsəri avanqardçı bəstəkar kimi ona geniş şöhrət gətirmişdir. 1975–92-ci illərdə Parisdəki Musiqi-akustika problemlərinin tədqiqi və koordinasiyası institunun (İRCAM) rəhbəri olmuşdur. Burada təşkil etdiyi “İnter Contemporain” (1976) müasir musiqi ansamblı Bulezin başçılığı ilə qısa vaxt ərzində dünya şöhrəti qazanmışdır. Digər məşhur əsərləri arasında soprano və simfonik orkestr üçün “Mallarmenin bükük-bükük portreti” (S. Mallarmenin mətnlərinə, 1962), 9 zərb aləti və orkestr üçün “Parıltı-Çoxluq” (sonuncu redaksiyası 1970) var.